Eurostat opracował niedawno ciekawy wskaźnik informujący o oczekiwanej liczbie lat przeżytych w zdrowiu. Zgodnie z definicją chodzi o brak poważnych i umiarkowanych chorób, które w istotny sposób ograniczałyby aktywność życiową. Pamiętać jednak trzeba, że wskaźnik ten wyliczony został w oparciu o dane dotyczące dzisiejszej populacji i nie powinien być interpretowany jako informacja o tym, ile lat żyć będziemy w przyszłości.

Podobnie jak w przypadku ogólniejszego wskaźnika – przewidywanej długości życia, tak i w przypadku długości zdrowego życia podstawowym czynnikiem różnicującym jest płeć i kraj.

Na poniższym wykresie pokazujemy te różnice. Słupki z prawej strony od zera wskazują na kraje, w których dłużej żyją kobiety, a z lewej te, gdzie dłużej w zdrowiu żyją mężczyźni. Największa różnica na rzecz kobiet występuje w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, a im dalej na zachód tym staje się ona mniejsza. W Holandii, Danii, Włoszech, czy Finlandii dłużej żyją  mężczyźni, w tym pierwszym kraju aż o 5 lat. W oczy rzuca się też spore zróżnicowanie między krajami, w których kobiety są dłużej zdrowe – Łotyszki mają aż 5 lat przewagi nad Łotyszami, a Hiszpanki pół roku wobec Hiszpanów. Wychodzi na to, że przeciętne małżeństwo na Łotwie składa się ze względnie kwitnącej żony i schorowanego męża, a w Holandii odwrotnie. Ciekawie byłoby przyjrzeć się stylom życia rodzin w tych krajach.

Ciekawie wyglądają też międzykrajowe różnice w długości zdrowego życia po ukończeniu 65 lat. Tutaj dystans między płciami nie jest już tak duży, ale różnice między poszczególnymi krajami są bardzo wyraźne. Najdłużej na emeryturze będą żyć obywatele bogatych krajów północnych: Norwegii, Szwecji, czy Islandii. Na dole wykresu ponownie znalazły się kraje środkowej Europy. Wiele prawidłowości w kohorcie osób powyżej 65 roku różni się wyraźnie od tych obserwowanych na wykresie wyżej (wystarczy przyjrzeć się Holandii). Oznaczać to może m.in. że subiektywna definicja męskiej i kobiecej ciężkiej choroby różni się między krajami. Za różnicami może więc stać nie tylko względy medyczne, ale i świadomość zdrowotna.

Informacje przedstawione na tych wykresach są kluczowe dla projektowania wielu polityk społecznych, a przede wszystkim systemu emerytalnego i zdrowotnego, które dla budżetów wielu krajów będą stawały się coraz większym obciążeniem.